پروژهای شتابدهنده

دایرکتور فنی پروژه به دلیل بیماری از پروژه خارج شده و به جای آن شخصی که اکنون رییس بخش Accelerator Physics یا فیزیک شتابدهنده سینکروترون سولیل در فرانسه است احتمالا تا دو هفته دیگر جایگزین او میشود.

موج ساخت شتابدهنده ها برای تحقیقات صنعتی و فیزیک و علوم فنی از اواخر دهه ۸۰ میلادی بوجود آمد. در آنزمان در اروپا؛ امریکا و ژاپن متخصصین فراوانی در زمینه علوم مهندسی و فیزیک تربیت شده بودند؛ ساختار فکری و نحوه تفکر دانشمندان در انزمان کمی با نحوه تفکر دانشمندان این سالها در اروپا متفاوت بود. در انزمان مهندسین بسیار واضح و شفاف میاندیشیدند و بنیانهای فکری قدرتمندی داشتند. حتی در روش زندگی روزمره و عادی خود دیدگاههای روشن و آفتابی داشتند. از طرفی ساختار صنعتی کشورهای صنعتی به گونه ای بود که براحتی میتوانستند هر تجهیزی را طراحی کنند؛ اسمبل کنند و بسازند. اکنون بسیاری از سازندگان شتابدهنده ها در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی بازنشسته شده اند و نسل بعد از آنها دیگر توانایی انجام کارهای بزرگ قبلی را ندارد. این را میتوان در نحوه انجام پروژه ها در اروپا دید. اولین دایرکتور فنی اینجا سازنده شتابگر ۸۰۰ام.ای.وی «بسی یک» در سال ۱۹۷۹ در آلمان بود. او همچنین شتابگر  GeV ۲.۵  «انکا» در آلمان را درسال ۱۹۹۵ بر عهده داشت. دایرکتور بعدی هم سازنده برهم کوبنده الکترون-پوزیترون کولایدر «دفنا» در فراسکاتی ایتالیا در سال ۱۹۸۷ بود. او قبلا هم در ساخت پروژه ملی شتابگر در امریکا ALS درسال ۱۹۸۴ عهده دار مهمی بود. هر دو در مورد انجام یک پروژه شتابگر نظر مشابهی داشتند و آن اینکه برای پیشبرد یک پروژه صنعتی پیشرفته دو عامل مهمند یکی نیروی انسانی اموزش دیده و دیگری صنعت پویا در منطقه پروژه یا خودکفایی نسبی صنعتی. نبود عامل دوم باعث خروج آرام هر دو دایرکتور فنی از پروژه بوده است.