سفر ایران 1390 اردیبهشت-1

سفر امسالم به ایران فقط دو هفته طول کشید. تهران موزه جهان نما و بقیه مکانهای کاخ نیاوران را دیدم. موزه «پول» را قرار بود ببینم ولی فرصت ایجاد نشد. عکس زیر «بتهای» منطقه لرستان ایران مربوط به نیمه اول قبل از میلاد در موزه «جهان نما» است. همچنین سفالهایی از امریکای جنوبی مربوط به هزار سال قبل از میلاد.  توچال هم رفتیم و بقولی سینمای ۴ بعدی یا ۵ بعدی را هم رفتیم. سیمولاتور کوچکی که گنجایش حدود ۱۰ نفر را داشت. در آنجا با عینک سه بعدی و حرکت صندلیهایی که روی آنها نشسته بودی و پاشیدن آب و باد و...به نوعی شما در محیط ذهنی و حسی واقعی قرار میگرفتی. ما تم «حرکت روی ریل در جنگل» را دیدیم. به نوع خودش کاملا جالب بود.  

ترافیک در تهران کمتر شده بود. عابرین پیاده ولی هنوز مثل سابق میرفتند. اگر حرکات آکروباتیک سریع بلد باشید حتی وقتی چراغ عابر قرمز است هم میتوانید از خیابان رد شوید. نگران وضعیت چراغ نباشید. نه عابرین و نه رانندگان زیاد آنها را جدی نمیگیرند! در مکانهای تلاقی خیابانها فرهنگ اصیل «تعارف» همچنان است. معمولا قانون حق تقدم حرکت اتومبیل در مسیر اصلی زیاد رعایت نمیشود و الگوریتم عملی حرکت اینگونه است: حدود ۵۰ سانتیمتر جلوی ماشین را وارد مسیر اصلی میکنی و به اتومبیلهای مسیر اصلی نگاه میکنی اگر متوجه شما شدند و سرعت را کم کردند ۵۰ سانت دیگر جلو میروی و منتطر میمانی تا بایستند. اگر با عکس العمل شدیدا منفی مواجه شدید جلوتر نروید. اگر ایستاند با خیال راحت وارد مسیر اصلی میشوی و گرنه .... اگر با همه اینکارها نایستادند مجبور هستی که قانون را رعایت کنی و حق تقدم را به آنها بدهی. رانندگی در برخی نقاط یک ارتباط دو طرفه بین رانندگان است و نه قوانین راهنمایی رانندگی. چیزی به مراتب بدتر را در کشور «هندوستان» دیده ام.

----------

امسال هم به رسم همیشگی به خوزستان و «مسجدسلیمان» رفتم. از جاده میانبر جدیدی که اخیرا منطقه «نمره یک» را به منطقه گچی و سفید رنگ «پاگچ» با درختان «بید» و زیتون Olive وصل میکند رفتیم به سمت «اندیکا» و سپس منطقه «دلا» و بعد هم منطقه زیبای «شیمبار» و در نهایت «چلو» و کوههای «تاراز» و «بازفت زیبا». امسال قرار بود منطقه ای طبیعی ویژه بنام «چمن گلی» را هم ببینیم ولی متاسفانه حدود چند کیلومتر رسیده به این منطقه باران شدید و «رعد و برق» و «باد» و سرانجام نقص فنی خودرو! ما را از رسیدن به آنجا بازداشت. در نتیجه برگشتیم به منطقه ای در کنار «رود بازفت» به نام «چاه سبز». در واقع یک Lake طبیعی که بدلیل عمق بالایش سبز رنگ به نظر میرسد. آتش و کباب و دوغ و چای و ...