امروز مقاله ای در مجله «دیسکاوری» میخواندم که مطلبی متعصبانه و یکطرفه در مورد وضعیت علمی در ایران نوشته بود و کلی به مسئولیت علمی ده بود. حال آنکه اگر بیطرفانه به وضعیت علمی و فنی در ایران نگاه کنیم میبینیم که سرمایه گذاریهای خوب در مسایل آموزشی ایران شده و پیشرفتها هم در آنجا نسبتا خوب بوده است. مطمئنن من فعلا در ایران نیستم تا مسایلی مثل قیمت خانه یا ماشین و خرج زندگی یا حتی (جر وبحث با یک نفر دیگر) باعث شود که مغرضانه به برخی پیشرفتهای ایران نگاه کنم. از دید یک ناظر بی طرف زیرساختهای علمی که در ده بیست سال گذشته ایجاد شده است خوب بوده است. در هیچ جای خاورمیانه مدارس رایگان نیستند. در هیچ جا دانشگاه دولتی رایگان وجود ندارد. حتی کشورهای نفت خیز اطراف خلیج فارس با آن همه درامد نفتی سیستم آموزش رایگان ندارند. و حال آنکه در ایران بسیاری مکانهای آموزشی و علمی تقریبا رایگان است. مراکز تحقیقاتی به خصوص در رشته های فنی که در ایران وجود دارد را میتوان با کشورهای اروپایی مقایسه کرد. بسیاری از شرکتهای فنی مهندسی در ایران مثلا در رشته برق که من آشنا هستم در حد استانداردهای خوب کار میکنند. البته در ایران در برخی رشته ها هم شاید هنوز وضعیت ناپخته باشد مثلا در رشته های فیزیک تجربی یا علوم انسانی.
----------------------------
در رشته فیزیک تجربی با ملاقاتهایی که در زمان ایران بودنم داشتم افراد مسن بودند و هیجانی هم برای کارهای جدید و بزرگ علمی نداشتند. اصولا از پروژه های ناشناخته و جدید میترسیدند. و حال آنکه « هر چه را که نمیشناسیم از ان میترسیم».
هر چه را که نمیشناسیم از آن میترسیم؟
سلام
خسته نباشید