نقاشیهای پست مدرن

......اینجا سه روز تعطیل بود. امروز هم هوا آفتابی و نسبتا سرد است. تاحالا کمتر اتفاق افتاده بود که مثلا سه روز کامل از کتاب و کامپیوتر و انترنت دور باشم؛ در نتیجه این چند روز کمی سخت گدشت. هر چند که تعدادی کتاب و مطالب خواندنی در خانه دارم و حتی لپ تاپم هم در خانه هست؛ ولی مدت زیادی هست که از لپ تاپم برای مسایل کاری استفاده نمیکنم و در نتیجه فایلها و همه چیز آن تقریبا آپ دیت نشده اند. کم کم دارم مطالب و گزارشات را برای کمیته فنی که اوایل ماه دسامبر تشکیل میشود آماده میکنم. همیشه برای اینکه یک کار دقیق و با کیفیت را انجام دهم بایستی مدتی روی آن تمرکز کنم.

مدتی پیش که موزه هنرهای مدرن در شهر تریست ایتالیا را با یکی از همکاران تماشا میکردیم؛ نکات جالبی را متوجه شدم. معمولا در نگاه اول هنرهای مدرن و پست مدرن بخصوص نقاشیها کاملا بیخود و بدون هدف میایند. این چیزی بود که به همکارم گفتم. او در دانشکده مهندسی دانشگاه براتیسلاوا در اسلواکی درس فیزیک مهندسی میداد و مطلب جالبی گفت که دیدم درست به نظر میومد. در نقاشیهای مدرن و پست مدرن بسته به اینکه بیننده چه پیش زمینه فکری یا احساسی داشته باشد؛ میتواند دریافت مربوط به خود را از آن نقاشی داشته باشد. این باعث میشود که بیننده های مختلف دریافت های مختلفی از یک نقاشی داشته باشند. چیزی شبیه رزونانس و یا تشدید که تنها به یک نقطه از ابعاد فکری احساسی تلنگر وارد میکند. البته هنوز هم در نگاه اول برایم دیدن بعضی نقاشیهای پست مدرن چیزی به جز خطوط معوج و یا پاشیدن تصادفی رنگ روی یک صفحه نقاشی چیز خاصی تداعی نمیکند.